Hello Plymuiden, we are back! Zoals Frans ooit in de longroom zei: “mothers hide your daughters, daughters hide your mothers”. De Zeven kwam nu niet voor 6 weken genieten, en helaas maar voor 3 dagen, maar we hebben het weer geprobeerd! In ieder geval een bezoekje aan de bioscoop (Top Gun 2, yeah!), een fietstocht langs de zuidkust langs een rivier die droogvalt bij hoogwater en een heerlijk klein lunchrestaurantje en typische Engelse bebouwing. Tenslotte een heerlijk etentje bij KuKu (sushi, anyone?).
Na een korte stop bij de China Fleet club (aanrader, spa+zwembad, golfbaan om een balletje te slaan en hapje te eten), maandags afgereisd naar Exeter. Daar zou een onderdeel klaar liggen voor aan boord. Kleine misrekening: Bank Holiday is er niks open. Een hotel voor ontbijt, 6 uur rondrijden van postkantoor naar postkantoor verder, geen onderdeel!

Op zee gingen we van het vaste stramien af. Geen casex, adex: Deze week is daar geen tijd voor. Nee we gaan richting het noorden! Tijd voor passages van de Minches, Faroer IJlanden en een ‘fjordentocht’ nabij IJsland. Oftewel: een hoge SOA en mooie plaatjes schieten! Oh en laten we de verplicht 830, 830, 830 niet vergeten! En een state 1 oefening om het af te maken, AGAIN!

Next stop, Reyjavik!

Na 5 lange dagen scheuren over de Noordzee, het kanaal en de golf van Biskaje, kwamen we alweer aan in Lissabon. Deze stad, die ooit mijn eerste havenbezoek ooit was (met JWIT in ’09), heb ik inmiddels als een keer of 4 bezocht; met de JWIT, met de Kinsbergen/Mercuur, met de Karel Doorman, en nu met de Zeven. Kortom, tijd om af te vinken wat ik nog niet gedaan heb. Dan maar een fietstocht! En wat heb ik hier spijt van gehad! Vanaf het schip bij de Doca’s, via het centrum omhoog naar het kasteel. Kasseientocht, zo voelde de weg, en trilde mijn stuur. Het kasteel bezocht en daarna heuvelaf naar beneden. Vervolgens via Belém terug naar de boot. 25km voelde als 40… Oh en ze hebben trouwens ook heuvels in spanje.
Daarna de rest van het weekend op de step gestaan. Beetje rondrijden en attracties bezoeken. Een dagje de wacht gehad en ten slotte nog uit eten met een groep collega’s. Kortom, weer een prima bezoekje aan Lissabon!

Op zee een vast stramien: De zee op, en je raad het al: ADEX, CASEX! Een spaanse taakgroep met enkele portugezen dreef ook voor de kust. Samen een oefening gedaan, en daarna enroute naar de volgende haven. Zou het Belfast worden? Of Faslane? Glasgow, Edinburgh? Nope. Het werd Plymuiden. Het Den Helder van de Engelse zuidkust. Alsof we thuiskwamen liepen we de haven aan en meerden we af nabij Plymouth. Maar niet voordat we een state 1 oefening gedaan hadden (again), formatieankeren (again), en doelschip waren geweest voor het ankeren. Mooi verhaal overigens: nog nooit stond ik met zoveel plezier in een zwembroek op de brug. Wat moeten de Slovenen gedacht hebben: Wat is dit voor gekke vertoning?! Wel gelachen met dat Sloveense boardingteam!

Daarna nog een RAS (again), een helikopter Round-Robin (overal even helikopteren), en daarna was de operationele week weer voorbij!

Next stop, Plymouth!

Donderdags kwamen wij al aan in Hamburg. Omdat we een enorme logistieke operatie moesten uitvoeren, grapje toch, moesten we al op donderdag afmeren, zodat we vrijdag in Hamburg op een ceremoniële steiger zonder laadcapaciteiten konden liggen. Voor een haven bedoeld als midterm/herbevoorradingspunt, was dit vooral R&R. Op donderdag kwamen we laat aan in Hamburg, en voorafgaand aan het laden konden we nog even naar bed. Rond 20.00 werden we gewekt: “we zijn er bijna! Iedereen naar buiten, we zien de vrachtwagen al en de ijsjes ontdooien!”. Kortom, 3 uur later konden we beginnen met tillen. Rond 0200 waren we klaar, en konden we naar bed!

Vrijdagochtend met de trein naar huis. Althans, tegen de tijd dat ik op het station was bleek dat alle treinen minstens 3 uur vertraging hadden opgelopen en dat het nog wel eens laat kon worden. Ach ja.
Uiteindelijk rond middernacht thuis. Yes! Even thuis ontspannen met moeders de vrouw en kinders. Zaterdag naar de dierentuin voor de thuisfrontdag. Daarna zondag nog even ontspannen, naar het park en daarna rond 5u alweer naar de boot. Nog 2 maanden!

Op zee weer verder met het SNMG1 entertainment. Op weg naar Lissabon, en deze week volgenden mooie activiteiten als glock schieten voor het boardingteam (ik ben nog altijd in staat raak te schieten!), FST schieten, midterm viering (we zijn halverwege, dus die balk moet doormidden!) en daarna een multithreat-oefening. Hierbij mocht ik de BWC een beetje helpen organiseren, dus het ging ook spontaan beter. Was het omdat ik zelf niet meedeed, of omdat ik in de organisatie zat?
Daarna gingen we oefenen met F15s of F18s uit de middelandse zee. Een Amerikaanse carrier zou een stel vliegtuigen lanceren. Helaas: we waren te ver uit de spaanse kust, en de kisten hadden te weinig brandstof. Ergo: geen vliegtuigen en het werd een gesimuleerde ADEX!

Next stop: Lissabon

Swinoesji. Of Swinemunde. Dit Poolse haventje op de grens met Duitsland, wordt ook wel Benidorm aan de Oostzee genoemd. Kortom: een haven om te ontvluchten. Derhalve in de auto met 4 mannen, op zoek naar de studentenstad Poznan. Frans was jarig, en ik had geen behoefte om te blijven plakken. Ergo: in de auto!
Het bezoek aan Poznan laat zich het beste omschrijven door: eten, drank, stepjes, lokale cultuur en hard autorijden. Met onze aankomst in Poznan rond middernacht, konden we net op tijd Frans feliciteren en daarna op naar een dansclub. De havana-salsa-bar, waarvan ik de naam nu al vergeten ben, was een prima plek voor een cocktail en een dansje. Daags erna de lokale cultuur verkend en daarna via een sigarenbar, heerlijk gegeten en wederom een dansje gedaan. Zondags via een lokaal paleis met tuin terug naar Swinoescjie.

Op zee was het weinig verassend: We hebben ons via Kopenhagen verplaatst naar de multex range voor een State 1 oefening, again. Gevolgd door BOZ (F76 én vaste lasten) in de Duitse Bocht, again. Een casex C9, een Adex en vliegoperaties voor de kust van Hamburg. We namen afscheid van onze NH90. Vanwege een kist-wissel op vliegveld De Kooy (in Nederland) en een concentratie van ondersteuning op de DMAN, kon ZPRV al het vliegend geweld overgeven aan de DMAN.

Stockholm! Venetië van het noorden, met Parlement en Paleis. Stad van de miljoen verschillende soorten stepjes. Ook de stad van mooie bouwwerken, en leuke discos. Ook de stad van, net ff te hard, naar het centrum steppen. Een aantal dagen rondgewandeld en rondgereden, en de laatste dag op een kano door de stad gepeddeld! Weer een paar heerlijke dagen ontspannen na het harde werken op zee (*kuch*).

Wat deden we daarna op zee? We begonnen de week met STATE1 deeloefeningen (again)! Verder een verrassend programma met CASEX, ADEX, RAS, een communicatie oefening en sailpast van de USS Gravely, een 830 (uiteraard), en formatie-ankeren. Kortom: een operationele week, welke zelfs al een sleur begint te worden.

Op naar Swinoesji!

Wat heb ik in Riga gedaan? Het is een week geleden en ik kan het mij nu al niet herinneren. Riga was vooral nat (regen, regen, regen) en een stad met identiteitscrisis. Op de wigwap tussen het sovjet-tijdperk en de oude gebouwen, en de moderne gebouwen en de wens om dit tijdperk los te laten.
Vrijdags de wacht, dus de hele dag binnen. De dag begon met aanloop Riga (gat in de dijk), diverse meetings aan boord (Sync Meetings zijn helemaal hot om te vergaderen en meten ook bier te drinken. De wacht, dus dat ging niet), bezoek van de NLse ambassadeur en een pluimage aan officieren van de ‘Defense Academy’. Daarna nog wat afmeerborrels en een rustige avond!
Zaterdags rondrit op een stepje. De steps van Bolt zijn helemaal hip. Gaan 25km/h en je kunt zo lang rondscheuren als je wilt (tot de batterij op is, en je betaalt 25ct/min). Rondje Riga langs de toeristische hoogtepunten dus.
’s Avonds uit eten met Gijs (Loooong Island Nicetea) en een club officieren. COM-SNMG nog bedankt voor de gezelligheid met de shotjes Tequila… Fijn!
Geëindigd in een discotheek met live muziek. Met Jelle ‘samen’ op de step vol gas terug naar de boot, en zondag uitslapen.
Zondags maar weer de stad in. Extra hoogtepunten, KGB museum, Kerkjes, museumplein, winkeltjes en puzzels voor de kinderen gekocht.
Oh en naar de film. Viking Revenge oid. De titel was net zo slecht als de film. Hack&Slash met een sausje ‘viking-drama en hallucinaties’.

Dan maar terug naar zee voor 5 dagen rondscheuren. CASEX (met een échte onderzeeboot dit keer), ADEX (met echte vliegtuigen) en een RAS. Het weekprogramma onderscheidt zich niet van de week ervoor. Weinig spannends dus. Althans, we moeten ons inmiddels voor gaan bereiden op de grootste herbevoorrading die de Koninklijke Marine ooit heeft gezien (Dank Frans). De Logistieke Maffia is er al helemaal van in de ban. 40 pallets met voeding, drank, reserveonderdelen, etc. Geen idee wat we allemaal moeten gaan laden. Het lijkt gister nog dat ik allerlei vis en voeding geladen heb. En aan de stapel chips achterin het schip zijn we er nog niet doorheen.
Maar goed, nog 3 weken tot hamburg, dus er worden allerlei tabletops (duur woord voor vergadering) gehouden hoe we dit moeten managen. Voorspelling: wij staan de sjouwen en de OGHLD staat op de kade te strepen…

Op naar Stockholm!

Na een paar dagen varen in de Baltic was het alweer tijd voor een haven. En nu met hoog bezoek: Maike en de kinderen stapten in Amsterdam in het vliegtuig, en vlogen naar Tallinn! Voor ZijvanVijf en HijvanDrie een behoorlijk avontuur. Om het gemakkelijker te maken kwam Milou, schoonzus, mee. Oppas/vakantie zogezegd. Lekker makkelijk voor Maike, en vertrouwt voor de kinderen.
Rond 4 uur ’s middags troffen we elkaar, en daarna hebben we in een paar dagen tijd de stad bekeken, gespeeld in speeltuinen, Dierentuin bezocht (met Olifanten en IJsberen) en roze taart gegeten! HijvanDrie was ook jarig, dus dat meteen gevierd!
Daarna op het vliegtuig terug. Vliegtickets waren kwijt, inchecken mislukt, stress en paniek. Volgende keer de vrouw zelf laten boeken dus!

ZPRV ging daarna weer naar zee. Open zee eerst een AASYWEX uitgevoerd. Een wat? Ja dat hadden wij ook. Anti-Asymetric Warfare Exercise. Er zou een ‘low slow flyer’ komen, maar die hebben we niet gezien. Wel een oude albatros, maar die bleef hoog en hard. Daarna nog een Casex, een SIM-ADEX, een GUNEX (voor klein kaliber en goalkeeper). En tot slot een parade Commandant.
Die parade Commandant was er helaas eentje voor mijzelf als Divisiechef. Als lijnmanager van de Operationele Dienst Verbindingen (ODVB) ben ik verantwoordelijk voor alle personeelszaken. En als iemand dan een ‘boefje’ is en een bakkie trekt (een rapportje), betekend dat voor de lijnmanager het voeren van voorparade (de ‘verhoren’ of getuigenisverklaringen), het uitzoeken van strafmaat, en voordragen bij de varende rechter: de Commandant. Wie zich aan boord niet gedraagt, moet dat bij de Commandant dus gaan uitleggen.

Next stop, Riga.

Tromsø, we are back! En nu echt! Ik heb een fietstocht gepland langs allerlei hoogtepunten (waarom zou je dat doen, denk ik nu). Omhoog, omlaag, omhoog, omlaag! Ze zijn hier niet gewend aan fietsers, dus er wordt wild getoeterd. Of vooral omdat ik op de ‘schone’ weg fiets en niet op het glibberige fietspad wellicht.
Over een enorme brug naar de overkant gefietst en daar uiteindelijk met een grote skilift omhoog. Niet fietsbaar, en gevaarlijk (eergister nog iemand dood gegaan door een lawine); dus we mogen niet offpiste. Dus we gaan offpiste!
Je staat hier voor het gevoel ‘op het dak van de wereld’. Op een enkeling na, maakt niemand de klim naar boven. Er is geen pad, dus het is 45min-1uur lang stampen door een pak sneeuw van ruim 60cm. Maar boven, een uitzicht van jewelste. En kou!
Snel naar beneden, en ’s avonds uit eten. Rendierburger gegeten. Rendier stond nog op de wensenlijst, maar ik kan niet zeggen dat het speciaal was. In ieder geval blij dat ik niet voor de walvis ging. Die was taaaaaaaai.

Na het weekend weer naar zee. Vertrokken uit Tromso met een MISCEX 830. Deze geweldige manoevreeroefening (rijtjes, formaties, draaien, opformeren, naast elkaar, schuin, achterstevoren), is het huzarenstukje van de COMNLMARFOR. Het liefst zou de COM ‘all ships follow me’ uitgeven, heb ik zo het idee.

Baltic
We varen ondertussen naar de Baltic. In lijn met de NATO Missie ‘Assurance’ van de baltische staten. Laten zien dat NATO kan en wil opereren in de Baltische Zee. Naar directe aanleiding van de oorlog in Oekraine, laten weten aan partners in de Baltic en Oost Europa, dat ook de marine meedoet en aan de oostgrens patrouilleert.

En wat doen we op weg naar de baltic? Uiteraard: State 1 Exercises. Deze week in de categorie Battle Damage Exercises (BDX). Wat doen we bij schade aan het schip en bemanning. Terwijl we die oefeningen uitvoeren, uiteraard een RAS, en doen we een schietoefening. Toepasselijke naam voor de schietoefening; een Killer Tomato (opblaastomaat) kapotschieten in een navigatiebox op zee met de naam ‘Ketchup’. We doen een luchtverdedigingsoefening met/zonder echte vliegtuigen en gaan ten anker nabij Frederikshaven.
Daar embarkeren we de Minister van Defensie, die ons een hart onder de riem komt steken voor de missie. We zijn belangrijk!

En daarna: op naar Talinn! Maike en de kinderen komen over, yes!

Aangekomen in Krokovelshavn (ook wel Krokodillentown). Ja dat is de bijnaam voor deze schattige steiger. We liggen een 45minuten uit Tromso, verstopt op een industriehaven. De Smart-ELR heeft een nieuwe koppeling nodig en daarvoor liggen we in Tromso. Nou ja ‘tromso’. De CCO’s lopen aan boord de wacht. Het verband vaart door, dus operationele netwerken en chats blijven bemand. We lopen een soort ‘dubbeldienst’ in de centrale en als reewacht. Weinig gezien van Tromso. Wel mooie foto gemaakt. Tis koud, het sneeuwt, en het wachthutje op het helidek (lees: de partytent) heeft geprobeerd weg te waaien. Het wachtsvolk maar teruggetrokken naar de sectiepost achter.

Drie dagen later weer naar buiten: alles gerepareerd en het nieuwe onderdeel zit erin. Kortom: terug aan het werk. Dynamic Alignment (kijkt de Smart-elr wel naar voren?) en daarna door met casex, casex, casex! Miniwars 2 uitgevoerd en een kandidaat afgevlogen. Soms zit het onderwater mee, soms wordt je upslope gedetecteerd en ga je naar huis!

Tenslotte nog wat presentaties bijgewoond. ZPRV vormde voor enkele weken de thuisbasis van enkele Adelborsten voor de Technische Dienst. Om aan te tonen wat ze geleerd hebben in enkele weken tijd, mochten/moesten ze een presentatie geven over een technisch onderwerp. Van voortstuwing, NBCD of raketverdediging: Allerlei onderwerpen kwamen aan bod!

Next stop, Tromso! (en dan nu in het centrum graag…)