En daar was Trondheim. Ooit hoofdstad van Noorwegen, nu winterse bestemming. Tevens de haven om de SNMG1 staf aan boord te nemen. Na wat ICT-ondersteuning op de vrijdag, zaterdag een bezoekje aan de skipistes. Na het langlaufen (geen succes, dat doe ik niet meer!), nog heerlijk door trondheim gestruind.
Op zondag in de ochtend een stukje joggen en daarna nog wat winkels en terrasjes bezocht.

Op naar zee! Deelname aan Cold Response ’22. Een grote NATO oefening voor amfibische eenheden, met het nieuwste vliegdekschip van de UK:

Queen Elizabeth, Franse helikoptercarriers, onderzeeboten? Jazeker, want voor de oefening voor ZPRV begonnen was, werden we ge-retasked. Ondersteunen van de Submarine Commanders Course (SMCC). Oftewel: rondscheuren in fjorden en onderzeeboten zoeken met sonar (One Ping Only…).

Dus, casex-casex-casex. Tussendoor photex met alle schepen, en miniwars (drie onderzeeboten in het fjord tegelijk) en vliegoperaties met boordhelikopter NH90. Oh, en State 1 drills. We waren inmiddels wel vergeten hoe het in de FOST ging!
Tot het noodlot toe sloeg. Op Zr.Ms. Tromp ging de draaikoppeling van de Smart-ELR stuk. Dat leverde een draaiverbod op voor de Smart-ELR aan boord, en opdracht kwam om deze zo snel mogelijk te vervangen in Tromso, afmeersteiger Krokovelshavn.

Op 6 maart zijn we vertrokken uit Den Helder voor SNMG1. Voor inzet van SNMG1 is eveneens een NH90 detachement gepland. Dus met een volle hangaar aan materiaal, op weg naar Trondheim voor onze eerste oefeningen. Op weg naar trondheim hebben we rendez-vous gemaakt met de SNMG1 taakgroep, onder leiding van C-NLMARFOR. De Commandant NL-MARFOR (Netherlands Maritime Forces) (https://twitter.com/com_nlmarfor), heeft namens Nederland leiding over de Standing Nato Maritime Group 1. Deze taakgroep maakt deel uit van de snel inzetbare eenheden van NATO. Ze vaart het gehele jaar op de Atlantische Oceaan, Baltische Zee of nabij Noorwegen. Snel inzetbaar voor crisissituaties of inzet.

In ons geval: 4,5 maand oefenen. Althans, dat dachten we. Een eerste havenprogramma leidde ons nog naar New York. Wat het precies gaat worden is onbekend. Het Rendes-Vouz hebben we gevierd met een two-can rule. Deze uitzondering op de geen-alcohol regel aan boord van marineschepen, is aan Commandant voorbehouden, die er enkele keren per jaar toestemming voor kan geven. We begonnen de SNMG1 periode in ieder geval met een helikopter die defect was en een Bevoorrading op Zee (of Replenishment at Sea, RAS).

Volgende stop: Trondheim, Noorwegen en de oefening Cold Response.

De Zeven Provinciën is eindelijk begonnen aan SNMG1! Met het vertrek op 6 maart, vergezeld door allerlei tranen en huilende kinders. Op weg naar Noorwegen, Trondheim en Baltische Zee en de Atlantische Oceaan.
In de komende maanden ga ik jullie updaten over het vaarprogramma, de bezochte havens en de avonturen.
Op naar 4.5 maand varen!