Het tweede blok is begonnen! Maar voordat we aanvangen met ASW, vindt er eerst een week MCM plaats. Mine Counter Measures, wordt in Nederland uitgevoerd door de mijnenjagers. De hoofdtaak van de mijnenjagers is het mijnenvrij houden van de zee, de kustwateren en de havenmondingen. Daarnaast beschermen ze marine-eenheden in mijngevaarlijke gebieden op de wereld. (…) De mijnenjagers van de Koninklijke Marine hebben altijd een Hull Mounted Sonar (HMS) en afhankelijk van de missie een Self Propelled Variable Depth Sonar (SPVDS). Hiermee zoekt een mijnenjager de zeebodem af. Met deze sonarapparatuur kunnen niet alleen mijnen, maar bijvoorbeeld ook scheepswrakken en vermiste containers worden opgespoord. (bron: Defensie).

Kortom, de mijnenjagers zijn flexibel inzetbaar, maar zijn ook belangrijk voor het beschermen van marine-eenheden. Oftewel, ook in een grootschalig conflict worden mijnenjagers gebruikt, en moeten wij (als cco’s), rekening houden met aspecten van de mijnenjacht zoals planning, tijdsduur, bescherming, dreiging en toegangelijkheid van een mijngevaarlijk gebied.

Om ons kennis en ervaring te laten opdoen met de mijnenjacht, was er een week bij de NATO Centre of Excellence ingepland: EGUERMIN.
Het EGUERMIN kent tevens mijnen-museum, waarin een van de oudste zeemijnen ter wereld ligt, gebruikt bij de Amerikaanse burgeroorlog. Dit telt eveneens als het eerste gebruik van zeemijnen voor oorlogsdoeleinden. Op de EGUERMIN werd de Naval Mine Warfare Awareness Course (NMWAC) gevolgd. Allerlei tips en tricks werden aangewend om ons de ruwe kneepjes van het MCM vak bij te brengen. Waar moeten we rekening mee houden, en wat is er vooral niet mogelijk.

Ondanks het wisselvallige weer een gezellig weekje buitenland. De Koekoekwerd bezocht, en een rondje stad mocht ook niet uitblijven.

MCM-vervanging
Halverwege de NMWAC week, werd bekend dat een Belgisch-Frans consortium de nieuwe mijnenjagers gaat bouwen voor Belgie en Nederland. Hoewel er veel discussie is over de keus voor het consortium Belgium Naval & Robotics (Franse Naval Group en ECA), omdat zij via een last-minute korting van 200 miljoen de aanbesteding hadden gewonnen, betekend dit wel, dat er nieuwe MCM vaartuigen komen, die voorzien worden van een nieuwe toolbox (Skeldar V-200 UAV, en nieuwe USV en ROV) om autonoom te kunnen opereren buiten de dreiging van het mijngevaarlijkgebied. Ten behoeve van de UAV dienen ze ook voorzien te worden van een luchtradar, welke de Therma Scanter zal worden, een multi-role radar voor oppervlakte en lucht.

Tegen het gunnen van de MCM vaartuigen aan de Belgische Naval Group consortium, is inmiddels bezwaar gemaakt. Deels door een industrieel consortium van oa. Thales, en ook politiek zijn er veel vragen over het gunnen aan een Frans bedrijf. Vooral gezien de wens van de Koninklijke Marine om zoveel mogelijk dezelfde schepen en types te bouwen, teneinde uitwisselbaarheid van personeel, kennis en systemen mogelijk te maken (de familievorming uit het Sailplan 2030).

Kortom, we gaan zien wat het ontwerp wordt. Lanceerplan voor deze MCM vaartuigen wordt toch pas 2023+, derhalve kan er nog vanalles gebeuren…

J.

De CCO-opleiding. Deel 1 afgerond. Deel 1 van veel. De intentie blijft om regelmatig een update te geven over de voortgang. Maar wat kan je vertellen over een opleiding, waarvan de meeste vakken een rubricering hebben, en ik niets kan prijsgeven over doctrines die NATO uitdraagt. Maar ik ga het toch proberen. Voor de zekerheid even een dummy-check bij bureau Communicatie en de staf van de NLBEOPS, zodat ik niet moedwillig staatsgeheimen prijsgeef!

In dit stuk schrijf ik wat over de rol van de CCO, de NLBEOPS, de opbouw van het eerste blok met General Warfare en Anti Surface Warfare, en de verdeling tussen theorie en praktijk.

Allereerst, wat is eigenlijk een CCO, die zijn rol heeft in de Commandocentrale, waar ik het eerder al over had:
Principal Warefare Officer (PWO)
A PWO is required to have full knowledge of all weapon systems and sensors to ensure the ship is able to respond to any changing scenario. A PWO is also required to maintain up to date knowledge and the latest war fighting tactics so as to effectively defend the ship against attack.
Oftewel, kennis van alle wapens en sensoren, zodat het schip in staat is zijn missie uit te voeren. Voor Nederland geld dat tot/met het hoogste geweldsspectrum.

Voor het personeel van de Operationele Dienst van Nederland en Belgie, is er de Nederlands Belgische Operationele School, de NLBEOPS. Hier wordt al het personeel opgeleid, van matroos tot officier. Hier leren we alles over oorlogsvoering, werk als CCO op de schepen en de juiste procedures. Op de NLBEOPS kennen we in het eerste blok de ASuW (Anti-Surface Warfare) en General Warfare, om de basis te leggen voor de rest van het jaar. Daarna krijgen we ASW (Anti Subsurface Warfare) en AAW (Anti-Air Warfare).
Na de zomer sluiten we het jaar af met het gedeelte type-opleiding, waarin we opgeleid worden voor de verschillende type eenheden (oppervlakte, subs, helikopters). Dit jaar is dan ook samen met collega’s en jaargenoten van allerlei pluimage: Groot bovenwater, Klein bovenwater, Vliegers, Submariners, Tacco’s, etc…
Maar goed, het eerste blok is net gepasseerd, en wat hebben we geleerd (in korte samenvatting):

General Warfare: Wat is oorlogsvoering, hoe werkt communicatie globaal, welke documenten en boekwerken zijn van toepassing. En daarnaast ook de (sommige minder nuttige) vakken: information management, Aircontrol, APCMO, Maritime Patrol Aircraft P3C uit Duitsland, C2 van NATO, EU, NL, BE en COE-CSW.

ASUW: Zoals het openbare NATO boekwerk AJP 3.3 omschrijft is Anti-Surface Warfare het vernietigen of neutralizeren van vijandige oppervlakte eenheden. Gebieden en factoren die van invloed zijn op tactieken, wapens en ondersteuning moeten duidelijk geidentificeerd worden en doelen moeten specifiek worden aangewezig, indien deze amfibische schepen of ondersteuningsschepen begeleiden.
Het gaat aan boord dan ook om het volgen van Rules of Engagement, die geborgd zijn in de Nederlandse Defensie Doctrine: ROE zijn inzetregels
voor de commandant van een militaire operatie en bevatten de formele kaders ten aanzien van de aard en wijze van gebruik van geweld.
Uiteindelijk draait ASuW om het neutralizeren/vernietigen van de vijand. En dan het liefst: als eerste en effectief:
“Hit first, hit hard, and keep on hitting.” – Admiral Jacky Fisher
(Warfare Officiers Career Handbook)

Maar hoe kan Nederland aan offensieve ASuW doen: de Harpoon. De inmiddels 40 jaar oude SSM (Surface-to-Surface Missile) is inmiddels aan vervanging toe, maar kan vervangen worden door de Harpoon Block II, de NSM (van Kongsberg). Deze nieuwe state-of-the-art is ontworpen in Noorwegen, om de hedendaagse aanvalscapaciteit te kunnen bestendigen, en wordt reeds gebruikt door een serie van landen, oa. door de USA met het Littoral Combat Ship (LCS).

Uitslag van het ASuW blok: Het tentamen is gehaald, en de eerste praktijkexamens zijn binnen. Praktijkexamens? Jup. In de Action Speed Tactical Trainer van de NLBEOPS:
“The objective is to focus them and allow them to develop. A lot of the scenarios that we have, have incidents in them they will encounter further down the line in a more complex environment. So because they have a single threat game initially and we will refine procedural things, we can also try develop their traits of thought to a more tactical aspect. And then it develops to a dual threat game, hopefully they have retained some of the single threat to become instinctive. So that they will be able to develop themselves in the dual threat. And ultimately when we go to the multi threat itself, they have got to be at a stage where some things are instinctive, because you can’t remember everything or try to recall everything. Things have to be instinctive. So the ultimate goal of these debriefs is to give them some instinctive things. They don’t have to retain everything, things will happen. And it will allow them more capacity to deal with the more complex scenarios.”
Quote uit een onderzoek naar het ontwerp van de vorige ASTT, welke nu sinds enkele jaren vervangen is in de nieuwe NLBEOPS.

Het simuleert (versimpeld) de Commandocentrale van een fregat, waarbij de studenten alle belangrijke rollen vervullen en het gehele proces van oorlogsvoeren doorlopen. Briefings vooraf en achteraf, en het geheel voorzien van voldoende papierwerk om dagelijks een gemiddeld oerwoud te snoeien. Kortom, een tactische trainer waarbij verschillende scenario’s voorbij komen, en de train of thought beoefend wordt. Dit alles heeft uiteraard een steile leercurve en opbouw van moeilijkheidsgraad.

Het eerste blok is nu klaar, op naar het volgende: Anti Submarine Warfare! Maar eerst… een cultureel en gastronomisch uitstapje naar Oostende, ‘home of MCM’.

De Karel Doorman is aangekomen in Amsterdam voor het benoemd onderhoud. Het was een tijdje onduidelijk wanneer en waar het schip in onderhoud zou komen, maar het is Amsterdam geworden. Vlakbij het IJ, op de Damen werf, ligt ze tot Juli voor groot onderhoud. Het omvat allerlei werken (romp, voortstuwing etc), en zorgt dat het schip er weer voor lange tijd tegenaan kan.

Update 1 Maart: Steigers en inpakken
Aangekomen in Amsterdam wordt het schip gereed gemaakt voor onderhoud, steigers geplaatst voor het werk buiten, en binnen bescherming voor onderdelen die niet worden verandert (lees, mijn oude werkplek)

Update 7 Maart: Karel Doorman op het droge
Op de blokken in Amsterdam, zodat ook aan de onderzijde onderhoud gepleegd kan worden!